Locked down in Spanje. Brood.

Lisa en ik hebben afgelopen weken veel nieuwe thuis-hobby's gevonden. Weliswaar door nood gedwongen, maar het maakt ze niet minder vermakelijk. Zij vond in zichzelf een sudoku'er en legpuzzelaar en ze bakte veel cakes en één blanke brownie. Ik raakte in de ban van brood bakken. Een functionele en tijdrovende hobby. Perfect voor quarantaine.

Het begon vier weken terug. Aangespoord door mijn zwager besloot ik een eigen 'desemstarter' te maken. Zelf had hij net een semi-gelukte poging gedaan. Ik mengde dagenlang water en bloem in een glazen pot om zo een zuur ruikend, gistend prutje tot stand te brengen. Na zes dagen bakte ik hiermee mijn eerste zuurdesembrood. Goh, leuk zo'n culinaire en originele nieuwe hobby, dacht ik toen ik mijn creatie bewonderde. Al snel ontdekte ik echter dat ik niks origineel was, maar onderdeel van een broodbakkende eenheidsworst. Half de thuiszittende wereldbevolking is klaarblijkelijk met zuurdesem in de weer, zag ik op social media. Beetje een afknapper, maar ik was al gepakt door de hype, dus ik besloot door te bakken.

Nadat mijn gist en ik drie 'gewone' broden op de wereld hadden gezet, besloot ik gisterochtend mijn baksels naar een volgend level te tillen. Op internet vond ik de 'kunstfocaccia'. Een Italiaans platbrood waar je een tekening in bakt met ingrediënten. Een hartje van maiskorrels bijvoorbeeld, alles kan. Zo duwde ik een bloemetje van ui en een abstracte zon van paprika in mijn deeg, waarna ik ongeduldig besloot de tomaatjes, basilicum en olijven er maar lukraak op te leggen. Het resulteerde in een kleurrijk, imperfect kunstwerk op een net iets te droge focaccia. Nou ja, ruimte voor verbetering, dacht ik, terwijl ik de dagelijkse portie bloem en water aan mijn gistprutje voerde om hem klaar te stomen voor volgende baksels.

Even later horen Lisa en ik dat Valencia aankomende week doorgaat naar de Spaanse lockdownfase 1. We mogen weer vrij naar buiten en zelfs de terrassen gaan weer open. Terwijl we over ons eerste terrasdag fantaseren, kan ik het niet helpen ook even aan mijn veeleisende gistprutje en zijn toekomst te denken. Zouden onze nieuwste hobby's onze verdergaande vrijheid overleven?