Locked down in Spanje. Proefkonijnen.

Dankzij Fase 1 zijn ook de musea weer open. Veel verstand van kunst hebben Lisa en ik niet, maar vorig jaar hadden we allebei een museumjaarkaart en gingen we vaak een ochtend of middag samen naar een museum. We werden verliefd op David Hockney in het Van Gogh, gingen op een brakke ochtend naar het Teylers, en bezochten - schandalig genoeg - voor het eerst in ons leven het Frans Hals, vijf minuten van onze huizen. We vonden de bezoekjes écht leuk, wat bijzonder is aangezien we Culturele en Kunstzinnige Vorming verafschuwden op de middelbare school. Kunst is schijnbaar zoiets wat je vanzelf gaat waarderen als je ouder wordt. Net als tuinieren of zelf brood bakken.

"De toegang is gratis", zegt Lisa verrast als ze woensdagochtend een lijstje met Valenciaanse musea opsomt. Dus een uur later lopen we door lege straten - siësta - naar het IVAM, het museum voor moderne kunst. Bij de ingang is niemand. Alleen een beveiligster. Ze seint druk naar de vloer waar een deurmat volgezogen met desinfectieschuim ligt. We vegen, krijgen een mondkapje en mogen doorlopen. Ook binnen is het leeg. Althans, op alle bewakers na. Soms wel twee per zaal. Ze kijken verveeld op hun telefoon, of springen alert op zodra we binnenkomen. Het voelt absurd, als enige rondlopen in een normaal drukbezocht museum. Zouden beroemdheden als Kanye West en Kim Kardashian - die weleens musea afhuren voor privébezoekjes - zich zo voelen?

Misschien niet helemaal. Als twee proefkonijnen voor IVAM's nieuwe corona-protocol volgen we de exacte looprichting die de rode pijlen op de vloer aangeven. "No, no!", roept een bewaker paniekerig als we een zaal binnenlopen. "Eerst de andere kant!", zegt hij. Geschrokken wijzen we naar de pijlen: "Nee toch?" Hij kijkt verward, "Wacht hier", en snelt zich naar zijn collega. Na kort overleg komt hij terug. "Jullie hadden gelijk." Met zijn ogen in onze rug lopen we langs de expositie over counterculture in Valencia.

Later beseffen we ons dat we eigenlijk niet echt weten wat voor werken we hebben gezien. Te veel onder de indruk van de bewaking en hun hygiënisch regime.